ഒക്ടോബര് 30,31 തീയ്യതികളിലായിരുന്നു ഞങ്ങളുടെ സ്ക്കൂള് കലോത്സവം.എടുത്തു പറയേണ്ട ഒരു കാര്യം, കലോത്സവത്തില് കുട്ടികളുടെ പങ്കാളിത്തമായിരുന്നു. 230 കുട്ടികളില് 8 പേരോഴികെ ബാക്കി എല്ലാവരും മത്സരത്തില് പങ്കെടുത്തു.എട്ടു കുട്ടികള് ഒഴിഞ്ഞു നിന്നത് രോഗാവസ്ഥ,ബന്ധുക്കളുടെ മരണം തുടങ്ങിയ കാരണങ്ങള് കൊണ്ടായിരുന്നു.
കലോത്സവം വിജയിക്കാനുള്ള മറ്റൊരു പ്രധാന കാരണം രക്ഷിതാക്കളുടെയും നാട്ടുകാരുടേയും പങ്കാളിത്തവും സഹകരണവുമായിരുന്നു.പരിപാടി കാണാനെത്തിയ മുഴുവന് പേര്ക്കും രണ്ടു ദിവസവും വിഭവസമൃദ്ധമായ ഭക്ഷണം പിടിഎ നല്കി.മത്സര വിജയികള്ക്കുള്ള സമ്മാനങ്ങള് ക്ലബ്ബുകളും കുടുംബശ്രീ യൂണിറ്റുകളും വ്യക്തികളും സ്പോണ്സര് ചെയ്തു.
നാലു ഹൗസുകളായി തിരിഞ്ഞായിരുന്നു കുട്ടികളുടെ മത്സരം.കുട്ടികള് പരസ്പരം സഹകരിച്ചു കൊണ്ടു പഠിച്ചും മുതിര്ന്ന കുട്ടികള് ചെറിയ കുട്ടികളെ പഠിപ്പിച്ചുകൊണ്ടുമായിരുന്നു കുട്ടികളുടെ ഒരു മാസം നീണ്ടുനിന്ന തയ്യാറെടുപ്പ്.('കലോത്സവത്തിലെ കാനത്തൂര് സ്റ്റൈല്' എന്ന കഴിഞ്ഞ ലക്കത്തിലെ പോസ്റ്റ് കാണുക) വൈകുന്നേരം നാലു മണി മുതല് അഞ്ചര വരെയും ശനി,ഞായര് ദിവസങ്ങളിലുമായിരുന്നു കുട്ടികളുടെ തയ്യാറെടുപ്പ്.അവര് നന്നായി അധ്വാനിച്ചു.കുട്ടികള്ക്കാവശ്യമായ സൗകര്യങ്ങള് ചെയ്തുകൊടുക്കാന് അതാതു ഹൗസുകളുടെ ചുമതലയുള്ള അധ്യാപികമാര് ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു.
നാടകം.നൃത്തം,തിരുവാതിര,ഒപ്പന തുടങ്ങിയ ഇനങ്ങളുടെ പരിശീലനത്തിന് കഴിഞ്ഞ വര്ഷം ഇവിടെ നിന്നും പോയ കുട്ടികളുടെ സഹായം അവര്ക്കു ലഭിച്ചിരുന്നു.അവരിപ്പോള് രണ്ടു കിലോമീറ്റര് അകലെയുള്ള ഇരിയണ്ണി ഹയര് സെക്കന്ററി സ്ക്കൂളില് എട്ടാം ക്ലാസില് പഠിക്കുന്നു.
കലോത്സവം കുട്ടികള് നന്നായി ആസ്വദിച്ചു.കാരണം അവര്ക്ക് ഒരോരുത്തര്ക്കും എന്തെങ്കിലുമൊക്കെ ചുമതലകള് നിര്വ്വഹിക്കാനുണ്ടായിരുന്നു.ഓരോ ഇനത്തിലും പങ്കെടുക്കുന്നതോടൊപ്പം മറ്റുള്ളവരെക്കൂടി പങ്കെടുപ്പിക്കുക അവരുടെ ഉത്തരവാദിത്തമായിരുന്നു.
ഞങ്ങളുടെ സ്ക്കൂള് കലോത്സവം കുട്ടികളുടെ വികാസം (development) ലക്ഷ്യമിട്ടുകൊണ്ടായിരുന്നു.ഉല്പ്പന്നത്തോടൊപ്പം ഞങ്ങള് അതിന്റെ പ്രക്രിയയ്ക്കും പ്രാധാന്യം കൊടുത്തു.നാടകമായാലും നൃത്തമായാലും മറ്റു കലാരൂപങ്ങളായാലും അതു രൂപപ്പെടുന്നത് കുട്ടികളുടെ കൂട്ടായ്മയില് നിന്നാണ്.
ഗ്രീന് ഹൗസിനു വേണ്ടി അശ്വതി നാടകം സംവിധാനം ചെയ്യുന്നത് ഞാന് നിരീക്ഷിക്കുകയുണ്ടായി.
നാടകത്തിലുള്ള അവളുടെ താത്പര്യം;അശ്വതി നിര്ദ്ദേശം കൊടുക്കുന്ന രീതി;കുട്ടികളുടെ ചലനങ്ങളും ഡയലോഗുകളും നേരെയാകാതെ വരുമ്പോള് അവള് അനുഭവിക്കുന്ന ടെന്ഷന്;കുട്ടികളെ ഇംപ്രൊവൈസ് ചെയ്യിച്ചുകൊണ്ട് അവള് അതിനെ മറികടക്കുന്നത്;ചില കാര്യങ്ങളില് അവള്ക്കു തന്നെ നിശ്ചയമില്ലാതെ വരുമ്പോള് അവള് കുട്ടികളുമായി ചര്ച്ച ചെയ്യുന്നത്;സംഗീതം പലതവണ കേട്ടും ചലനങ്ങള് കൃത്യതപ്പെടുത്തിയും കുട്ടികളെ പരിശീലിപ്പിക്കുന്നത്....
ഇനി നടീനടന്മാരോ?
അവര് സംവിധായകയുമായി പൂര്ണ്ണമായും സഹകരിക്കുന്നുണ്ട്.അവളുടെ കഴിവുകളില് അവര്ക്ക് വിശ്വാസമുണ്ട്.അവളുടെ നേതൃത്വം അവര് അംഗീകരിക്കുന്നുണ്ട്.അഭിപ്രായ വ്യത്യാസങ്ങള് അവര് സംവിധായകയുമായി ചര്ച്ചചെയ്യുന്നു.നാടകത്തിന്റെ സൗന്ദര്യശാസ്ത്രത്തെ മുന്നിര്ത്തിയാണ് ചര്ച്ച.നടന്റെ നില്പ്പ്,ചലനം,ഭാവം,പ്രേക്ഷകരെ അഭിമുഖീകരിക്കേണ്ട രീതി...
നല്ല അച്ചടക്കത്തോടെയാണ് അവരുടെ റിഹേഴ്സല്.നാടകം കളിക്കുന്നത് അവര് നന്നായി ആസ്വദിക്കുന്നുണ്ട്.അവിടെ അവര് സ്വന്തം അഭിപ്രായങ്ങള് തുറന്നുപറയുന്നു.ചിലയിടത്ത് അവരുടേതായ സംഭാവനകള് നല്കുന്നു.വര്ദ്ധിച്ച ആഹ്ലാദത്തോടെ സംവിധായിക അതിനെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നു.
ഈ പ്രക്രിയ കുട്ടികളുടെ വികാസത്തേയും പഠനത്തേയും എങ്ങനെയാണ് സ്വാധീനിക്കുന്നത്?
അഞ്ച് മുതല് ഏഴുവരെ ക്ലാസുകളിലുള്ള കുട്ടികളാണ് ഈ നാടക സംഘങ്ങളില്.ഇവര്ക്കിടയില് നല്ല ചര്ച്ചയും പങ്കുവയ്ക്കലുമാണ് നടക്കുന്നത്.കഥാപ്പാത്രങ്ങളെക്കുറിച്ച്,ഓരോരുത്തരുടേയും പ്രത്യേകതകളെക്കുറിച്ച്,പെരുമാറ്റങ്ങളെക്കുറിച്ച്,നാടകത്തെ അവര് മുന്നോട്ടുകൊണ്ടുപോകുന്ന രീതിയെക്കുറിച്ച്,ഓരോരുത്തരും ഏതെല്ലാം കാര്യങ്ങളിലാണ് ഇനിയും മെച്ചപ്പെടേണ്ടത് എന്നതിനെക്കുറിച്ച്...
ഗ്രൂപ്പില് ചില കുട്ടികള് ഏറ്റെടുക്കുന്ന നേതൃത്വപരമായ ചുമതലകളുണ്ട്.അതില് അഞ്ചാം ക്ലാസ്സ് കാരെന്നോ ഏഴാം ക്ലാസെന്നോ വ്യത്യാസമില്ല.ചില കുട്ടികള് അവരറിയാതെ മുന്നോട്ടു വരും.അവരാണ് ഗ്രൂപ്പിനെ നയിക്കുക.ഇതില് കൂടുതലും നാടകത്തില് അഭിനയിക്കാത്ത പിന്നണിക്കാരാണ്.നാടകക്കാര്ക്ക് വേണ്ട എല്ലാ സഹായങ്ങളും ചെയ്യുന്നത് അവരാണ്.ഇവര് ഓരോരുത്തരും വിവിധ ചുമതലകള് വീതിച്ചെടുക്കും.
അഭിപ്രായ വ്യത്യാസങ്ങള് ഗ്രൂപ്പില് സ്വാഭാവികമായും ഉയര്ന്നു വരും.പക്ഷേ,അവര് വളരെ പെട്ടെന്നുതന്നെ ഒത്തുതീര്പ്പിലെത്തും.ഗ്രൂപ്പിന്റെ സുഗമമായ മുന്നോട്ടു പോക്കിന് അത് അത്യാവശ്യമാണ്. നിരവധിപ്പേരുടെ സഹകരണവും കൂട്ടായ്മയും ആവശ്യമുള്ള കലാരൂപമാണ് നാടകം.ഇതില് പങ്കാളികളാകുന്നതിലൂടെ സാമൂഹീകരണ പ്രക്രിയയുടെ ബാലപാഠങ്ങളാണ് കുട്ടികള് സ്വായത്തമാക്കുന്നത്.അവര് സ്വയം അച്ചടക്കമുള്ളവരായി മാറുന്നു.അവര് വെല്ലുവിളികള് ഏറ്റെടുക്കാന് സന്നദ്ധരാകുന്നു.പ്രതിസന്ധികളെ അഭിമുഖീകരിക്കാനും മറികടക്കാനുമുള്ള കരുത്ത് നേടുന്നു.
ഇനി മുതിര്ന്ന ഒരാളാണ് ഇവരെ നൃത്തമോ നാടകമോ പഠിപ്പിക്കുന്നതെന്നു കരുതുക.അത് കുട്ടികളെ എങ്ങനെയാണ് സ്വാധീനിക്കുക?
കുട്ടികള് സ്വയം ഉള്വലിയും.അവിടെ കുട്ടികള്ക്ക് ചുമതലകളൊന്നുമില്ല.ചുമതലകള് മുഴുവന് ഒരാളില് കേന്ദ്രീകരിക്കും.കുട്ടികള് പഠിപ്പിക്കുന്ന ആളിനു പൂര്ണ്ണമായും വിധേയരാകും.അല്ലെങ്കില് വിധേയരാക്കും.അടിയിലൂടേയും ആക്രോശങ്ങളിലൂടേയും കുട്ടികളുടെ സ്വതഃസിദ്ധമായ കഴിവുകളെ ഇല്ലാതാക്കും.പഠിപ്പിക്കുന്ന ആളിന്റെ അഭിനയ പദ്ധതിയും ശരീര ചലനങ്ങളും കുട്ടികളിലേക്ക് അടിച്ചേല്പ്പിക്കും.മത്സര വേദികളില് വിജയിക്കാന് ഒരേ മൂശയില് വാര്ത്തെടുക്കപ്പെടുന്ന ചട്ടക്കൂടുകളിലേക്ക് കുട്ടികളെ കയറ്റി നിര്ത്തും.അയാള് കറക്കിവിടുന്ന യന്ത്രപ്പാവകളായി കുട്ടികള് മാറും.മികച്ച നര്ത്തകിമാര്ക്കോ അഭിനേതാക്കള്ക്കോ ഉള്ള സമ്മാനങ്ങള് അവര് നേടിയെന്നിരിക്കും.പക്ഷേ,അവരിലെ സര്ഗ്ഗാത്മകതയ്ക്ക് പുഴുക്കുത്ത് വീണിരിക്കും.
കലോത്സവ വേദികളില് മികച്ച വിജയം കരസ്ഥമാക്കുന്ന കുട്ടികള് പിന്നീട് കലാരംഗത്ത് നിന്ന് അപ്രത്യക്ഷമാകുന്നതിനുള്ള ഒരു കാരണം ഇതുതന്നെയായിരിക്കണം.
ഇരുപത്തെട്ട് കുട്ടികളാണ് നാടകത്തില് മേക്കപ്പിട്ടത്.പിന്നണിയില് ധാരാളം പേര്.മുഖത്ത് ചായം തേച്ചതോടെ അവരെല്ലാവരും കഥാപ്പാത്രങ്ങളായിമാറി.
സാരിയുടുത്തും തൊപ്പി ധരിച്ചും കൊമ്പന് മീശവെച്ചും അവര് അങ്ങോട്ടുമിങ്ങോട്ടും ഓടി നടന്നു.നാടകം കഴിഞ്ഞ് രാത്രി വീട്ടിലേക്ക് പോകുമ്പോഴും അഞ്ചാം ക്ലാസില് പഠിക്കുന്ന ഗൗരി വേഷവും മേക്കപ്പും അഴിച്ചിരുന്നില്ല.ലുങ്കിയും ഷര്ട്ടും മുഖത്തൊരു 'റ' മീശയും.
രാത്രി വൈകിയപ്പോള് അവളുടെ അമ്മയുടെ കോള്.
"മാഷേ,ഗൗരി മേക്കപ്പഴിക്കാന് കൂട്ടാക്കുന്നില്ല.മാഷൊന്ന് അവളോട് പറയ്വോ?”
ഗൗരി ഈ വര്ഷമാണ് ഞങ്ങളുടെ സ്ക്കൂളില് വന്നുചേര്ന്നത്.മുമ്പ് പഠിച്ചതും ഒരു യു.പി സ്ക്കൂളില് തന്നെയായിരുന്നു.ഞാന് അവളോടു ചോദിച്ചു.
"ഏതു കലോത്സവമാണ് ഗൗരിക്ക് ഇഷ്ടപ്പെട്ടത്?പഴയ സ്ക്കൂളിലേയോ,ഈ സ്ക്കൂളിലേയോ?”
"ഈ സ്ക്കൂളിലെ.'
അവള് പെട്ടെന്ന് ഉത്തരം പറഞ്ഞു.
"എന്തുകൊണ്ട്?”
"അവിടെ ചേട്ടന്മാരുടേയോ ചേച്ചിമാരുടേയോ സഹായമുണ്ടാവില്ല.എല്ലാം നമ്മളൊറ്റയ്ക്കു ചെയ്യണം.പിന്നെ പരിപാടി നടക്കുമ്പോള് ഞങ്ങള് ഇരുന്നിടത്തുനിന്ന് അനങ്ങാന് പാടില്ല.അനങ്ങിയാല് സ്കൗട്ട്കാര് വന്ന്
ഞങ്ങളെ വഴക്കു പറയും.ഇവിടെ ഞങ്ങള്ക്ക് നല്ല സ്വാതന്ത്ര്യമുണ്ട്.പിന്നെ ഞങ്ങള്ക്ക് എല്ലാവരുടേയും സഹായവും കിട്ടുന്നു.സംഘ നൃത്തത്തിനും നാടകത്തിനും ഞാന് ആദ്യമായാണ് പങ്കെടുക്കുന്നത്.ഇവിടത്തെ ചേച്ചിമാരാണ് എന്നെ നാടകവും നൃത്തവും പഠിപ്പിച്ചത്....”
കലോത്സവത്തിന്റെ സംഘാടനം കൂടി കുട്ടികളെ ഏല്പ്പിക്കുവാന് ഞങ്ങള് ആലോചിക്കുകയുണ്ടായി.അപ്പോള് കലാമത്സരങ്ങളില് അവര്ക്ക് വേണ്ടത്ര ശ്രദ്ധിക്കാന് കഴിഞ്ഞില്ലെങ്കിലോ എന്ന ആശങ്ക കാരണമാണ് അതു വേണ്ടെന്നുവെച്ചത്.എങ്കിലും വേദി രണ്ടിന്റെ ചുമതല കുട്ടികളെ ഏല്പ്പിച്ചു.അവിടെ അനൗണ്സര്മാരും കുട്ടികളായിരുന്നു.
കലോത്സവം കുട്ടികളുടെ വികാസമാണ് ലക്ഷ്യമിടുന്നതെങ്കില് അവതരണത്തില്മാത്രം ശ്രദ്ധിച്ചാല് പോര.അതിന്റെ പ്രക്രിയയിലൂടെ കുട്ടികളെ കടത്തിവിടണം.അത് കുട്ടികളുടെ കൂട്ടായ്മ വികസിപ്പിക്കുന്നതിലൂടെ മാത്രമേ സാധ്യമാകൂ.അപ്പോഴാണ് കലോത്സവം കുട്ടികളുടെ ഉത്സവമായി മാറുന്നത്.അത് കുട്ടികളുടെ ആത്മാവിഷ് ക്കാരത്തിനുള്ള വേദികളാകുമ്പോഴാണ് എല്ലാ അര്ത്ഥത്തിലും അവര് അത് ആസ്വദിക്കുന്നത്.
സമാപന സമ്മേളനം ഉദുമ എം.എല്.എ ശ്രീ.പി.കുഞ്ഞിരാമന് ഉദ്ഘാടനം ചെയ്യുന്നു. |
No comments:
Post a Comment